martedì 22 marzo 2016

Nje kafe ne bahcen e katit te peste




Ja erdhi momenti te rinovoj edhe ballkonin tim per stinen e pranveres. Pervec deshires qe kam per te bere ca gjera te reja qe lidhen me imazhin dhe arredimin, por qe pertoj t’i nis, se diku duhen hequr ca pllaka, e diku duhet bere nje kend i ri ndenje, apo lulesh, meqe kemi hyre ne pranvere dhe kjo stine me sjell kaq frymezim, kam vendosur ta nis punen duke krijuar nje “bahce te vogel” ne katin e 5-te te pallatit. Dhe e beme…
Te dielen, familja ime e vogel, domethene, une, im shoq dhe vajza jone, u nisem drejt Pazarit te Ri, per te blere fidanet e perimeve tona. Ideja na ekzaltonte shume dhe e kemi beri kete gje gjithe qejf. Megjithe veshtiresive qe paraqet sot Pazari i Ri, pasi atje po punohet per rikonstruksion, fshataret i gjetem te strukur rrezave dhe i beme blerjet tona, duke marre edhe keshillat e vlefshme te tyre.
Keshtu, bleme 10 rrenje domate, ku 4 prej tyre jane pomodorini te vogla (do presim qe edhe ne ballkonin tone te celin qershite e vogla), 2 rrenje speca jeshil, 2 rrenje kastravec (fare vendi), 12 rrenje sallate jeshile, 3 rrenje luleshtrydhe, dhe nja dy grushta qepujka. Cdo fidan e bleme nga 100-150 leke te vjetra. Pasi pime edhe nje kafe tek Pazari i Ri dhe morem rrezet e ngrohta te diellit qe te dielen ishte fantastik, u nisem drejt Megatekut per te blere ca vazo te reja si dhe dheun qe na mungonte. Aty nuk i shpetova tundimit qe te blija edhe nje vazo me salvia pasi ne bahcen time te deritanishme te erezave, ku cdo vit rritet majdanozi, rozmarina, borziloku, elbaroza dhe mendra, mungonte salvia.
Pas drekes, qe u kthyem dhe e hengrem ne shtepi, nisi puna jone. Te tre dolem ne ballkon dhe filluam te mbushim vazot me dheun e blere, qe e perziem me dheun e vazove ekzistuese, lulet e te cilave nuk e perballuan dot dimrin. Pasi beme kete pune, nisem te mbjellim fidanet. Tek secila vazo e gjate (50 cm) vendosem nga dy fidane domate. Po keshtu vazhduam me specat. Luleshtrydhet i vendosem ne vazo me te vogel, edhe ketu dy fidane. Kastravecat i mbollem ne vazo rrumbullake teke, pasi atyre do i veme edhe kallamat, pasi bimet do te kacavirren dhe me mire te jene neper vazo te vecanta. Tek nje vazo e madhe mbollem sallaten jeshile, ndersa tek nje mbajtese te vogel sheqeri qe nuk e perdor me, hodha ca fara te reja borziloku. Tek nje kavanoz hodha ca fara te reja majdanozi…(Imagjinoni kur bimet te mbijne, sa bukur do te duken, sikur shperthejne nga enet e tyre me gryken e ngushte). Pastaj ne dy vazo te fundit, mbollem ca qepujka. Kete te qepujkave e beri fillim e mbarim ime bije, ca i vuri i nga rrenjet e ca nga bishti. Por ia shpjeguam edhe nje here dhe me ne fund mbjellja u be me sukses.
Keshtu tani do kemi edhe “bahcen tone” te vogel ne katin e peste te pallatit ku jetoj. Keshtu e kemi pagezuar. Nuk e di se sa mire do te rriten. Sepse bimet duan kujdes te vecante, duan kallame ku te mbahen, duan pleh organik, duhet te ujiten cdo dite, sidomos ne ditet e nxehta te veres…. (Po si do tia bej kur te shkojme per pushime???!!! Sigurisht do kerkoj ndihme).
Por une besoj se do arrijme te marrim ca fruta prej tyre. Sepse i kemi mbjelle me shume dashuri. Dhe perfitimi me i madh qe kemi marre prej tyre, ishin ato ore te se dieles qe familja jone i kaloi sebashku, duke punuar per nje ballkon edhe me te gjelber, e mbi te gjitha Bio. Vajza jone mesoi nga biologjia me shume nga cmund te mesoje nga nje liber, e sidomos kuptoi se sa e vyer eshte toka.
Por ne ne ballkonin tone, kemi edhe “oborrin tone te vogel”, vendin ku rriten lulemullagat me ngjyra-ngjyra, lulebora qe vjen nga shtepia e prinderve te mi, karajfila njeqindesh, vjola, tulipane dhe pema e limonit.
Sepse ne e duam natyren, ngjyrat dhe Token













Ne pritje te Pashkeve


Sot është e djela e Palmave. Të krishteret sot festojnë kthimin e Jezusit në Jeruzalem duke e përshëndetur me degë palmash në duar.
Megjithse jetoj prej vitesh në Itali, ku festat fetare dihet se sa shumë festohen, nuk është se kam ndonjë ndjeshmëri të madhe për to duke përjashtuar faktin që dekorimet e këtyre periudhave ndezin tek unë fantazinë dhe krijimtarinë.... Fotot që vijojnë janë të një dekori të vogël dhe te thjeshta të realizuara sot në mëngjes për të Djelën e Palmave.... Shpresoj të ju pëlqejnë dhe t'ju frymëzojnë edhe juve për të zbukuruar shtëpite tuaja e për të ndjerë më pranë pranverën që po vjen....












venerdì 18 marzo 2016

Ca fjale babit te sime bije





Kur u martova une, asnjehere nuk e kisha menduar se im shoq do behej shoku me i mire i sime bije. Nuk kishim akoma femije dhe ne “bisedat llastime tona”, kur projektonim te ardhmen me femije, ai gjithmone mbante pozicionin e burrit qe do puthte femijet ne mbremje e pastaj si burre qe ishte, do merrej me gjera burrash, ndersa une me gjithe c’ngelej. Sigurisht qe biseda behej me te qeshura e te ngjeshura dhe une kurre nuk e pranoja kete pozicionim, kundershtoja me argumente dhe bisedat perfundonim me puthje e perqafime si mes cdo cifti te ri.
Pasi dola nga salla e lindjes dhe e cliruar nga ankthi i gjate, shpertheva ne lote gezimi qe gjithcka me ne fund shkoi mire, pashe tim shoq qe mbante ne krahe vajzen tone bebe e qe lotonte edhe ai. Gje me te bukur ne jete nuk kam pare. Nje koke e vogel e pa floke, me syte e bukur, te zinj qe leviznin plot jete, mbeshtetur ne gjoksin e babushit te vet, ne nje prehje mrekullie.
Ai ne fakt ishte vetem fillimi.

Se, ai mashkulli qe deklaronte se s’do merrte shume gjera persiper, ka kaluar naten me ore te tera zgjuar, duke e marre ne krahe dhe vene ne gjume vogelushen tone. Ka bere bisedat e para me te ne nje gjuhe te pakuptueshme per mua, kur vajza akoma nuk dinte te fliste, por qe ajo argetohej pa mase, megjithese akoma shume e vogel.Dhe une pyesja veten: Si ka mundesi, qe nje burre te skllaverohet para nje vajze te vogel? Edhe tani, bashke lexojne perralla, bashke luajne kukafshehtasi ne shtepi, bashke bejne “plane”, bashke notojne veres ne det, e bashke vrapojne sa gjejne ndonje pellembe gjelberim. Eksplorojne insektet ne mikroskop, mesojne gjeografine, kercejne rock n’rol dhe vene ne loje mamin.Bashke “ndertojne”qytete kubash, cmontojne baterite e lodrave dhe prap i montojne. Bashke bejne rremuje shtepine, mesojne te luajne shah dhe shohin ne televizor Shrekun.E sa e sa gjera do te bejne ne te ardhmen, qe une do te jem e lumtur ti shoh. Sepse ata kane nje lidhje qe askush nuk mund tia prishe. Eshte lidhja: Ate/bije. Lum kush e ka provuar, ne te tilla dimensione, sic ka fatin ta jetoje cdo dite ime bije. Une qe shkruaj, e kam patur nje fat te tille.

Gezuar Diten e baballareve, babi i sime bije !  

Mos i therrisni "mami", jane baballaret e rinj


Klledi Kadiu duke shetitur vajzen ne park


Nderrojne panolinat, pergatisin ushqimin dhe lexojne perralla. Nuk jane zevendesuesit e mamave, por bashke me partneret e tyre kane gjetur nje menyre te ndryshme per te edukuar femijet. Dhe ky eshte brezi i baballareve te rinj, krenare per raportin qe po krijojne me bijte.

Neser eshte Dita e Baballareve, prandaj gjithe dedikimi shkon per ta. Ne fotot me poshte ne kemi zgjedhur foto te baballareve te njohur me femijet e tyre. Sigurisht impenjimi profesional, duk e dime se sa mundesi u le atyre te angazhohen me te vegjelit, megjithate  permes  fotove kuptohet ne ekziston nje lidhje vertet speciale. Nje adhurimi pafund per bijte.

Kledi Kadiu, Ardit Gjebrea, Erand Sojli, Lorik Cana, Ilir Shaqiri, Gent Hazizaj, jane disa nga personazhet qe mund ti shihni me femijet e tyre, ne momente qetesie, lumturie e miqesie te rralle.

Perderisa familja klasike ka ndryshuar, rolet kane nisur te miksohen ne menyre te natyrshme kane ndryshuar edhe baballaret. Nuk jane me baballaret padron te nje here e nje kohe, te distancuar dhe kercenues. Ose me mire te themi, nga kjo kategori me shume ndeshim ne zonat rurale. Pjesa tjeter, jane ose baballare Piter Pan, domethene qe vetem luajne me femijet e tyre, ose baballaret qe edhe kujdesen per femijet e tyre. Keta te fundit i ndesh neper parqe, ndersa shetisin me karrocat e te vegjelve, neper qendrat komerciale, jane ato qe merren me te vegjelit, ndersa grate bejne shopping. Po keta baballare kujdesen te blejne produktet qe duhen, u nderrojne panolinat pa problem, i ushqejne me durim dhe ne fund fare, e bejne shtepine rremuje duke u argetuar me ta. Duartrokitje per keta baballare dhe pershendetje te gjithe baballareve, neser ne Diten e Tyre.

Lorik Cana me te birin

Ardit Gjebrea me vajzen Ana

Gent Hazizaj me vajzen me te vogel

Erand Sojli me dy femijet

Ilir Shaqiri me vajzen Emily

giovedì 17 marzo 2016

Si te martohesh me mbleseri dhe te jesh i lumtur





Te gjithe e pranojme se koha e mbleserive ka perënduar. Sot nuk te troket me dera. Ka ikur koha kur “dikush vinte të të kërkonte”. Kur fisi, halla, tezja e komshinj çuçuritnin pasditeve duke parë me lente kandidatët e mundshëm për mbesën, nipin apo komshiun. Sot, po nuk u martove vete, nuk te marton me lagjia. Te rinjte kane gjithe te drejten te dashurohen. Ata sot dalin kafeneve, frekuentohen, shëtisin e kalojnë fundjavën jashtë qytetit, ndërrojnë partner e bëjnë hapin përfundimtar vetëm pasi janë mëse të bindur. Janë emancipuar. “Kanë ndryshuar kohët”, thotë mami im, ndersa e shoh që nuk rrudh buzët siç bënte me mua dikur, kur sot, ime bijë adoleshente lyhet e zbukurohet para pasqyrës para se te dale. Por kjo është një histori tjetër.

Martesa me mbles tani duket si dicka e tejkaluar, mjaft anadollake, pavaresisht se jo te gjithe e kane fatin te takojne dashurine qe i çon drejt marteses. Por a jemi kaq të sigurtë kur themi kete? A kemi te drejte kur themi se mblesi ka dale nga moda???

Kohët e fundit kam ndjekur një reality të ri që titullohet  "Martesë me shikim të parë" (Matrimonio a prima vista/Married at First Sight). Po jua tregoj me pak fjale se cfare ndodh aty: As me shume e as me pak, por beqare dhe beqare qe lidhen me mbleseri. Por eshte nje lloj mbleserie moderne. Se ne vend te dajes, halles, komshijes apo shiteses se bukes, qe dikur benin rolin e mblesit, kete rol ne TV e luajne ekspertet. Bëhet fjalë për një eksperiment (fillimisht i realizuar në Danimarkë e më pas në USA e në Australi) ku nje grup ekspertesh i përbërë nga psikologë, sociologë, përfaqësues kulti fetar, seksologe), pasi studiojnë kandidatët beqare (femra e meshkuj) që kanë pranuar të jenë pjesë e eksperimentit, kombinojnë çiftet, të cilët prezantohen me njëri tjetrin vetem diten e marteses. Po, po DITËN E MARTESËS. Pikerisht si gjyshet tona, te cilat na kane treguar se gjyshin e kane njohur vetem diten kur jane bere nuse!  Dhëndri pret nusen para punonjësit të gjëndjes civile, ndersa ne salle janë të pranishëm të ftuarit e çiftit. Prezantimin e bën nëpunësi i gjëndjes civile, i cili me një rit shumë të shkurtër, pasi i ka bërë pyetjen fatale "Do ti... të marrësh për burrë/grua....?) i marton.

Çifti në një atmosferë surreale bën fotot e dasmës, merr pjesë ne banket ku kërcejnë e këndojnë dhe ku të afërmit prezantohen me njëri- tjetrin. Më pas nisen për muajin e mjaltit që zgjat një javë. Gjatë kësaj periudhe çifti jo vetëm që fillon të njohë njeri tjetrin por edhe vendos se ku do të jetojnë si çift. Ketu fillon edhe rutina e perditshme ku çifti kthehet në punë dhe në të njëjtë kohë eksperimenton jetën bashkeshortore. Eksperimenti zgjat katër jave, në fund të se cilave vendosin nëse do të vazhdojnë bashkë martesën apo të kërkojne divorcin.

Dhe, qe te jem e sinqerte, ka edhe prej atyre qe nuk e pelqejne partnerin qe i kane gjetur dhe pas 4 javeve  ndahen, por pse t’ju genjej, shumica vazhdon te jete e martuar, lumturisht te martuar.

Sot, kur te gjithe kemi rreth vetes kusherinj apo kusherira, shoke apo miq qe ende nuk e kane gjetur partnerin e tyre dhe realisht duan ta kene nje te tille, ne vend qe ti besdisim me pyetjen fatale: “ He, a kemi ndonje gje te re?”, mbase eshte me mire, qe te luajme ate rol, qe nese i them “mbles”, rudhim buzet, por nese i themi “ekspert”, ku i dihet, edhe mund te funksionoje.

Dhe ajo qe mendoj me vete, pas cdo puntate te ketij programi, e rrit respektin per plakat e lagjes, qe e kane bere kete pune me se mire per dekada te tera, kur dashuria ishte tabu, pa pasur titullin e eksperit, te psikologut apo seksologut.  

mercoledì 16 marzo 2016

Me duhet nje model "Vip"




Desha thjesht t’ju pyes: si ndiheni kur lexoni ne harkun e vetem pak diteve, tituj te tille:  “Françeska e Big Brother godet me grusht një femër, shpallet në kërkim”, “Gjyqi i Cozman, prokuroria kerkon 6 muaj burg per reperin”, “Ish-shoqja zbulon sekretin: Xhesika ka punuar rrugeve te Italise”, “Rrëfimi i modelit Alia: Si përfundova në shtrat me deputeten shqiptare”, etj.

Nuk ka nevoje te sqaroj se behet fjale per personazhe qe personalisht me shume i njoh nga mediat se nga aktiviteti i tyre. Dhe pyes, pse “frymezokan”, kaq shume keta personazhe? Ose ne gjuhen e medias “pse shesin kaq shume? Pse duhet te emocionohemi pas historive te tilla dhe pse keta njerez, perbejne ate qe quhet Kronika Vip?

Cdo kohe ka nevoje per modelet e veta dhe me sa kuptoj une, koha jone eshte ne krize per modele.

Personazhe qe dalin ne televizor, ose kane vetem kofshe e gjoks, ose flasin budallalliqe, e pastaj grushtojne njeri tjetrin. Njeri gjykohet per perdorim “malli”, tjetri pasi krenohet se ka bere dashuri me deputeten, thua se deputetja nuk mund te beje dashuri. Njeri kercenon publikisht tjetrin, ndersa tjera akuzon “rivalen” se ka punuar ne Itali si prostitute. Personazhe qe harxhojne shuma marramendese per makinat e rrobat, buzet e fryra dhe mollezat, qe kur i degjon ne intervista, kupton nivelin e tyre, e qe kur hapin gojen per te kenduar, stonojne si sorra. Kur dalin ne rruge flasin me zhargonin me te keq te mundshem, ne ekran thone banalitete, ndersa selfiet ne FB e Tweeter i bejne me poza sexy. Dhe cuditerisht keta personazhe kane me mijera ndjekes ne rrjetet sociale.

Duke pyetur veten, pse keta personazhe kane ndikim kaq te madh tek te rinjte, kur ne fakt ky brez duhej te udhehiqej nga modele krejt te ndryshme, u vura ne kerkim te modeleve te verteta…. Ato mungojne teresisht ne media, po a ekzistojne te pakten ne realitet? Ne media zor se pasqyrohen, po hajt ti gjejme se ku jane….Se edhe kur jane, nuk arrijne kurre deri tek faqet e gazetave.

Pastaj, kujt i nevojitet nje model i mire suksesi, kur ekrani dhe mediat ofrojne pa hesap perdite modele qe suksesit i bien per shkurt???? Dhe nje i ri apo e re adoleshente, pse duhet te lodhe koken ne shkolle me mesime te pakuptimta, kur ekrani dhe gazetat jane te hapura per femra dhe meshkuj qe papritams behen te famshem dhe pastaj rrahen, denohen, denoncohen, bashkohen dhe prap ndahen, duke ia rritur me shume famen vetes se tyre???

Me duhet nje model per vajzen time e jo vetem...

lunedì 14 marzo 2016

Memesia e huazuar permes nje historie emocionuese



Kjo nuk eshte nje histori shqiptare, ndonese te kujton shume te tilla.
Femije qe motra “ia fal” motres, apo vellait, femije qe gruaja “ia fal” kunates apo kunatit, qe kur eshte bebe e vogel, apo qe “niset me porosi” per ta, ne si shqiptare kemi degjuar plot. Eshte nje histori e vjeter "bamiresie" shqiptare.
Por kur ndermjeteson shkenca, atehere historia behet me e larget per ne shqiptaret dhe me e afert me perendimin. 
Shkrimi eshte publikuar sot nga HaffPostUsa. Bazohet ne fotografite e fotografes kanadeze, Kim Brooks, e cila ka kaluar nje ekpserience te rralle: Ajo shquhet per fotot ndaj grave qe lindin, por kesaj here ajo ka realizuar dicka vertet te rralle. Ajo ka fotografuar me date 11 shkurt te ketij viti nje lindje nga nje nene e huazuar (grua e cila jep mitren e saj per tu ngjizur materiali gjenetik nga cifti qe kerkon femijen). Fotografja ka pare nje grua se si ia ka dhene dhuraten e memesise, nje gruaje tjeter.
“Qeniet njerezore jane te pabesueshme, jemi te vetmet kafshe ne gjendje te bejme nje dhurate te tille”, i ka shpjeguar ajo gazetes Haffington Post.
“Dhurata e memesise se huazuar, qe lejon nje grua tjeter te behet nene, prezanton boten femerore e njerezore ne nje menyre me te cilen nuk eshte pare kurre me pare”.
Cifti kanadez qe donte femije, por qe kishte probleme shendetsore, kishte provuar vete pese here qe te bente nje femije ne eprovete (in Vitro). Pra ngjizja te behej ne rruge laboratorike dhe embrioni i krijuar te instalohej ne mitren e grua. Por, pasi pese tentativat deshtuan dhe ne frigoriferin e laboratorit kishin mbetur vetem tete veze te ngrira, cifti kanadez fillon e mendon per nje barre te huazuar.
Nga ana tjeter, nje grua normale (pa problem te shendetit dhe aftesi te mira riprodhuese), nene e nje vajze 15 vjecare, qe pas lindjes se vajzes, kishte shprehur deshiren qe te kishte nje femije te huazuar, sepse sipas saj, kjo eksperience eshte aq e bukur, saqe te gjithe grate duhet ta provojne....
Grate vihen ne kerkim te njera – tjetres dhe me ne fund, pas shume peripecish, gjenden. Pas tentatives se dyte, gruaja mbetet shtatzane dhe lind femijen. Dhe ja ku jemi perballe ketyre fotove kaq emocionuese. Duke shtruar pyetjen: Eshte me e thjeshte “te falesh”, apo te “lindesh me porosi”, sikunder kane bere shqiptaret nder vite, per te ndihmuar ciftet pa femije brenda familjes dhe fisit, apo te perdoresh nje “nene te huazuar”, si ne rastin ne fjale? Sa lehte apo jo, mund te perfshihesh ne te tille histori?? Ju vete a do te merrnit nje vendim te tille?
Fotografite jane tejet emocionuese. Dhe debati i madh gjithashtu….