Lista e 7 marsit

Ky 7 mars me ka vene ne mendime. E kam menduar shpesh gjate viteve, si ndjesi, kete qe do te shpreh tani, ne forma te ndryshme, here ne formen e ankthit te provimit qe ne fakt ka perfunduar para 20 e kusur vitesh, qofte ne endrra me presion mesuesish e mesataresh qe mund te prisheshin ne momentin me te pare. Duke qene bije e dy prinderve mesues, e duke pasur edhe vete si profesion te pare mesuesine, e kuptoj fort mire se sa vlere ka ky profesion ne edukimin e brezit te ri dhe sa i veshtire eshte ky zanat …

Por ka disa momente qe dua t'i shkoklis…

Kur dua te uroj 7 marsin, se pari, nuk dua kurrsesi t'i shtohem morise se njerezve qe urojne formalisht, sa per te bere adetin, apo per tia bere qejfin dikujt arsimtar qe njeh, ka shoqeri me te, apo e ka ne fis…..

Sepse arsimtare ka shume, mesues gjate viteve kemi pasur me dhjetera. Por jo te gjithe i kujtome me endje dhe respekt.

Sepse, nese shumica e tyre kane kryer thjesht punen, profesionin (qe te gjithe jemi dakort se eshte shume fisnik, pasi ka ne dore formimin profesional dhe njerezor te brezit te ri), pak prej tyre arrijne te lene gjurme dhe te ndikojne seriozisht ne formesimin e ketij brezi…

Sipas meje, jane pikerisht keta, te rrallet, qe nuk duhen harruar e pershendetur ne cdo dite feste, e jo vetem.

Pyesni ju lutem pak veten: cilet mesues kane ndikuar seriozisht tek ju, ne formimin e karakterit, personalitetit, profesionit tuaj? Cilet prej tyre ndiheni shume te lumtur kur i takoni, apo kur ju vijne vetvetiu ne mendje, ju sjellin ndjesi teper pozitive? Por nderkohe, i keni harruar ato qe ju kane lenduar pa te drejte, ju kane percmuar, ju kane beret e ndiheni ne presion per arsye krejt banale? A ju ka ndodhur edhe ju, ajo qe mua me ndodh shpesh, qe akoma shoh ne enderr duke dhene X provim, apo fytyren e eger dhe aspak tolerante te zyshes. Dhe kaq shume me ka pase merzitur kjo zyshe, sa edhe asaj kohe mbaj mend se premtoja “hakmarrje” ndaj saj ne te ardhmen, kur une te isha “dikush” e ajo “te me binte ne dore”. (Hakmarrje naïve, por psikologjikisht e justifikuar per momentin)

Po raste te tjera, te llojit tjeter, a ju kujtohen? Pershembull kur zysha ju çonte te blinit buken, apo tia merrnit femijen nga kopeshti? Por kur ju refuzonit te benit pastrimin e oborrit te shkolles, (nje si tip aksioni ku duhej te dilje vullnetar dhe ti nuk dilje se nuk te pelqente) dhe ajo vinte dhe ankohej tek prindi se vajza eshte dembele dhe kur te martohet nuk do te dije te fshije shtepine tek burri???

Sot edhe qesh kur kujtoj skena te tilla, por akoma me tronditet nje cep i shpirtit. Sepse asaj kohe ne ishim shume te brishte, sikunder çdo brez qe shkon ne shkolle, ka brishtesine e vet.    

Pastaj i rikthehem edhe nje here listes se mesuesve, qe vertet kane pasur ndikim tek une. Dhe perpiqem te krijoj nje liste me emra mesuesish qe jo qe thjesht kane marre rrogen duke bere mesim, mire apo keq, por qe e ndiej dhe jam e vetedijshme se kane bere shume me teper se kaq.

Sa e veshtire ta krijosh kete liste….

Ajo nis e zvogelohet, behet aq e vogel, sa me tremb bardhesia e fletes. Ne fakt eshte nje grua qe e ka bere kete: Qe me sillte libra nga biblioteka e saj personale ti lexoja, me sillte albume te piktures, libra te ndaluar, qe me fliste per filozofet e medhenj te botes, per filmat qe duheshin pare dhe aktoret qe duheshin adhuruar. Qe me bertiste ne kupe te qiellit sa here mendonte se po ia varja mesimeve, apo po harxhoja kohen me gjerat e bukura te adoleshences me shume nga c'duhej. Dhe nderkohe me mesonte ta gjeja te bukuren e jetes edhe tek monotonija e saj. Edhe duke ndihmuar mamin te gatuante, apo duke mbjelle lule ne oborrin e shtepise. Nga ajo nisa udhetimin drejt dimensioneve te reja, qe nuk pershkruheshin ne asnje manual per mesues apo nxenes.

Nese jam kjo qe sot jam, (pa paharruar se pari prinderit e mi qe me mbeshteten, besuan dhe nxiten enderrat dhe perpjekjet e mia), eshte padyshim, ajo: Zysh Ana.

Mendoj se lulet e 7 Marsit jane per te.