Nuk desha tё shkruaja sot pёr 8 marsin. Desha tё mjaftohesha me urimet e thjeshta pёr motrat e mamin si zakonisht, me njё telefonatё tё thjeshtё qё nё fakt shkёmbejmё çdo ditё por sot e shoqёruar me fjalёn “gezuar”, por vala e urimeve tё drejtpёrdrejta, nё in-box apo nё tag tё pafundme mё mundi dhe ja ku po shkruaj edhe unё pёr 8 marsin. Po i pёrgjigjem pyetjes qё shumё mё drejtuan sot: Do dalёsh? Do festosh?. JOOO!!! Ёshtё pёrgjigjja pёrfundimtare!!! Nuk festoj sot e nuk kam... festuar ndonjёhёrё. Jo pёr ndonjё mёndjemadhёsi apo pёr tu dukur ndryshe nga tё tjerat, por sinqerisht nuk e ndjej festёn. Tё qёnit grua nuk do ndonjё fёstё. Nuk e shoh arsyen pse sot duhet tё lahemi e lyhemi, tё mendojmё se çdo tё veshim, tё lyejmё thonjtё e stёrzgjatur, tё shrijmё flokёt tek parukieri e tё shkojmё nё kope nё lokalin mё IN tё qytetit e tё kakarisim nё kor bashkё me dhjetra gra tё tjera qё janё aty po pёr tё njёjtat kakarisje. Aleancёn gjinore nuk e shoh nё kёtё formё. Sidomos nё Shqipёri ku gratё shkelen, flaken, rrihen, pёrdhunohen, zhduken e vriten çdo ditё. Ata qё na shkelin, flakin, rrahin, pёrdhunojnё, zhdukin e vrasin çdo ditё janё burrat, vёllezёrit, tё fejuarit apo tё dashurit tonё, tё cilёve njёra prej nesh qё tani po gatitet pёr tё dalё e festuar, i ka dhёnё jetёn. Mendoj qё po tё fillojmё, brenda familjes sonё, tu mёsojmё vajzave tona qё asgjё nuk i bёn mё pak tё denja se djemtё (edhe pse vazhdojmё tё urojmё çiftet e reja: - Me njё djalё!!!); duke u treguar ne vetё tё respektueshёm ndaj fёmijve tanё; duke u sjellё ne vetё nё mёnyre tё njёllojtё dhe me respekt si ndaj djemve dhe vajzave e duke mos i shfajёsuar kёta tё fundit se: - Janё djem!!! apo - Kёshtu e kanё djemtё!!! - Djali lahet me njё gotё ujё ….. etj..etj… ; atёherё ndoshta edhe fёmijёt tanё do tё kenё motiv nesёr tё “festojnё” çdo ditё krah mё krah me njeri tjetrin dhe dashuria e respekti mund tё jenё tё qёndrueshёm e tё mos konsumohen me shpejtёsinё me tё cilёn do tё thahen nesёr mimozat nё vazo….